Trwałe dziedzictwo Dooma jest nierozerwalnie związane z surową energią muzyki metalowej. Pojedyncza nuta z dowolnej ścieżki dźwiękowej Doom, ulotne spojrzenie na demoniczne obrazy, natychmiast przywołuje to połączenie. Charakterystyczna mieszanka serii ognia, czaszek i piekielnych stworzeń odzwierciedla estetykę niezliczonych etapów żelaznych dziewiców. Ten symbiotyczny związek między rozgrywką Dooma a cięższą muzyką dramatycznie ewoluował w swojej 30-letniej historii, odzwierciedlając własne transformacje gatunku. Ze swojego thrash metalu, Doom przemierzył wiele podgatunków metalowych, którego kulminacją jest furia metalcore *Doom: The Dark Eges *.
Oryginalna ścieżka dźwiękowa z 1993 r. *Doom *przyciągnęła mocno z metalowych gigantów z końca lat 80. i wczesnych lat 90. Współtwórca John Romero zacytował Panterę i Alice w łańcuchach jako kluczowe wpływy, wyraźną słyszalną obecność w partyturze. „Untitled”, The Track for E3M1: Hell Keep, na przykład, zawiera riff niezwykle podobny do „Urle War” Pantera.
DOOM: The Dark Ages - Gamepalay zrzutu ekranu
Szerszy * punkt losu * przyjął thrash metal, odzwierciedlając dźwięki Metalliki i wąglika. Ten walący rytm napędzał graczy przez klaustrofobiczne korytarze Marsa, płynnie łącząc demoniczne spotkania z szalonym tempem muzyki. Surowa energia Thrasha, jej natychmiastowy wpływ, odzwierciedlała intensywność gier. Ścieżka dźwiękowa kompozytora Bobby'ego Prince'a pozostaje tak kultowa jak sama gra, doskonale uchwycając rytm niezapomnianego strzelania.
Przez ponad dekadę * Doom * i jego muzyka utrzymywała podobną trajektorię. Następnie w 2004 r. Pojawił się eksperymentalny * zagładę 3 *. Ta inspirowana horror przetrwania iteracja podjęła ryzyko, niektóre bardziej udane niż inne. Kontrowersyjna mechanika latarki, zapobiegająca jednoczesnym strzelaniu, okazała się przeciwna wrażeniu * doom *, ostatecznie usuniętej przez modders i późniejszego wydania. Jednak innowacyjny duch *Doom 3 *był niezaprzeczalny. Jego wolniejsze tempo wymagało nowego krajobrazu dźwiękowego, wiodącego oprogramowania ID, aby szukać świeżej inspiracji.
Chris Vrenna, były członek dziewięciu cali paznokci, ostatecznie objął ścieżkę dźwiękową Clint Walsh. Ich stworzenie przywołuje atmosferyczną intensywność *Materalus narzędzia *, z jego uzwojeniem czasowym podpisami czasowymi i niekonwencjonalnym pejzacją dźwiękowym doskonale uzupełniającym horror science fiction. Podczas gdy elementy horroru przetrwania *Doom 3 *są teraz postrzegane jako anomalia w serii, pozostaje świadectwem gotowości ID oprogramowania do eksperymentowania.
Po *Doom 3 *nastąpił okres niepewności rozwoju. Po porzuceniu *Call of Duty *-influted *Doom 4 *Concept, oprogramowanie ID rozpoczęło pełny przegląd serii. 2016 * Doom * ponownie uruchamia się triumfalnie powrócił do szalonego tempa franczyzy. Bezbłędnie zsynchronizowało zsynchronizowane nieskazitelnie z wynikiem heavy metalowym, kompozytor Mick Gordon Laying Sub-Bass częstotliwości z białym szumem, aby stworzyć trzewną ścieżkę dźwiękową, którą nawet Meshuggah może uznać za imponująco ciężki bas.
Służąc jako grywalny album DJent, * Doom 2016 * przekroczył granice zarówno w grach, jak i metal. Jego ścieżka dźwiękowa stała się legendarna, przewyższając nawet oryginał w oczach wielu fanów. Wyzwanie: jak kontynuować arcydzieło takie jak „BFG Division”?
Mick Gordon powrócił po * Doom Eternal * (2020), ale różnice kreatywne z oprogramowaniem ID zaowocowały ścieżką dźwiękową, która nie jest całkowicie jego własna. Jednak produkt końcowy niezaprzeczalnie nosi swój ślad, ewoluując poprzedni krajobraz dźwiękowy o bardziej nowoczesnym krawędzi. *Ścieżka dźwiękowa Eternal*pochyla się dalej w metalcore, dominujący gatunek metalowy z końca 2010 roku i na początku 2020 roku, odzwierciedlający jego włączenie elementów platformu i układanki.
Podczas gdy *Doom Eternal *jest doskonały, osobiście wolę surową moc *Doom 2016 *. Ta preferencja odzwierciedla moją przyjemność z surowca, mniej wypolerowaną pracą niektórych zespołów metalcore. * Doom: The Dark Eges* zajmuje fascynującą pozycję. Niedawny programista Xbox Direct zaprezentował odnowioną walkę, sugerując ścieżkę dźwiękową, która pasuje do jej intensywności.
*Mroczne wieki*„Wolniejsze tempo, kontrastowane z wolą*Eternal*, zawiera tarczą w stylu Captain America, zachęcającą bezpośrednią konfrontację. To wywołuje oryginalną walkę opartą na korytarzu *Doom *, ale na większą skalę, zawierającą kolosalne mechy i smoki oddychające ogień.
Wymaga to elastycznej ścieżki dźwiękowej, zdolnej zarówno do miażdżącego ciężkości, jak i lżejszych chwil. Podgląd rozgrywki wskazują na wpływy z załamań sejsmicznych Knocked Loose i inspirowanych thrashami elementów przypominających oryginalne *zagładę *, nawet opierając się na lirycznych tematach wcześniejszego metalu.
Podczas gdy pełny zakres gry *The Dark Ages *„Rozgrywka kończy się, oprogramowanie ID wydaje się opierać się na dziedzictwie serii i nie tylko. Włączenie mitologicznych stworzeń i gigantycznych mechów poszerza tradycyjną * zagładę *, odzwierciedlając ewolucję eksperymentów współczesnych metali. To przypomina twórczą ewolucję współczesnego metalu, od włączenia horyzontu elementów elektronicznych i hip-hopowych po zaskakujące wpływy Reggaeton.
To ekscytujący czas zarówno dla fanów ciężkiej muzyki, jak i * doom *. * Ciemne wieki* obiecuje wyróżniać się we wszystkich obszarach, ale jego walka niewątpliwie pozostanie centralna. Gdyby * doom * był metalowym koncertem, jego walka byłaby podsufitem, a ścieżka dźwiękowa jest atmosferycznym tłem. Chociaż tylko dostrzegliśmy *zagładę: ciemne wieki *, jego potencjał jest niezaprzeczalny.
